Soms komen er ouders bij me die aangeven: ik heb al op zoveel plekken hulp gezocht. Ik weet niet meer waar ik moet zoeken. Mijn hoofd zit er vol mee. Wat het nadeel hiervan is? Dat je hoofd er inderdaad ook vol mee gaat zitten. Door het bomen zie je het bos niet meer. Wat kan het een verademing zijn als je even een pauze hebt en de rust hebt om er even niet meer aan te hoeven denken. Om even die negatieve spiraal te kunnen doorbreken.
Want stel je eens voor: je loopt door een heel groot weiland. Er is verder helemaal niemand. Alleen jij loopt daar. Je doet even je ogen dicht en toch weer stiekem open, om zeker te weten dat je de enige bent die daar loopt. Je voelt de zonnestralen op je gezicht schijnen. Het is namelijk een mooie nazomerse dag. Je voelt de lange grassprieten aan je tenen kriebelen, want je hebt je schoenen even uit gedaan. Er waait een licht briesje die je langs je wangen voelt glijden en heel even voel je hem ook bij je armen. Je staat even stil om er zeker van te zijn dat je dit voelt. Ja, het voelt goed. Terwijl je daar staat komen er allemaal mooie herinneringen naar boven. Het voelt zo lekker om daarbij weg te dromen.
Die keer dat je bij het strand was met je kinderen en ze aan het lachen waren van plezier. Of die andere keer dat je in een speeltuin was en je kinderen elkaar zo goed hielpen bij het speeltoestel. Of van dat moment dat je ergens aan het wandelen was en je kind spontaan ‘hoi’ zei tegen een voorbijganger en hem een glimlach schonk. Of al die andere mooie momenten van je gevoelige kind die je even vergeten was, maar er toch wel zijn.
En weet je: ik ben geen tovenaar. Ik kan van de ene op andere dag niet ‘de problemen weg toveren.’ Maar ik kan je wel helpen om een eerste stap te maken om anders naar jezelf en je gevoelige kind te kijken. Ga je je aanmelden voor mijn webinar? Aanmelden is een eerste stap en dan komt de rest daarna wel.
https://praktijk-groot.webinargeek.com/jij-en-je-gevoelige-kind
