Gisteren deelde ik een post over vurig sensitieve kinderen waarbij hun pittige gedrag juist aandacht kan vragen. Daar kan heel snel de focus op gelegd worden, want dat is immers waar je ‘last’ van hebt en waar je geen fijne gevoelens van krijgt als je naar je kind kijkt.
Wil je je aandacht richten op die momenten dat ze weg lopen, omdat ze iets in het vizier krijgen wat hun aandacht trekt. Of wil je je aandacht richten op die momenten dat ze hard roepen, omdat ze zo enthousiast zijn over wat ze bedenken in hun hoofd. Richt je je aandacht op die boze buien die ze hebben, omdat ze hun zin niet krijgen. Of wat dacht je van die momenten dat je de strijd met ze aangaat.
Of wil je je aandacht richten op die momenten dat ze:
° de verbinding met je opzoeken
° ze je een onwijs gemeende glimlach geven
° ze je verhalen vertellen vol enthousiasme en fantasie
° ze zo opgaan in hun spel waarbij je ziet dat ze hele verhalen uitspelen
° uitgenodigd worden door vriendjes om te komen spelen omdat ze zo geliefd zijn
° ze bij je in slaap vallen nadat ze vol overgave verteld hebben hoe hun dag verlopen is
° bruisen van ideeën
Wat geeft jouw het fijnste gevoel en waar wil jij je aandacht op richten?
Tip: maak eens een lijst van mooie en fijne momenten die jij ziet. En stop daar niet mee na één dag, nee ga daarmee door en lees hem eens keer op keer door. Zodat je merkt dat je gedachten shiften van wat je niet wilt naar wat je wel wilt.
